تاثیر تمرینات هوازی تناوبی بر کیفیت زندگی و مقیاس ناتوانی جسمانی بیماران ام.اس

زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس یا MS، بیماری سیستم اعصاب مرکزی است که با علایم جسمی و روحی مختلف از جمله کاهش کیفیت زندگی و ناتوانی جسمی شناسایی می­شود. این بیماری علاوه بر عوارض، عموما نوعی تمایل  به بی تحرکی در فرد ایجاد می­کند که می­تواند بیماری ‌های ثانویه دیگری را هم در فرد ایجاد نماید. از سوی دیگر، فعالیت ورزشی با ایجاد ویژگی های حفاظتی و احتمالا بازتوانی عصب، شاید بتواند این مسیر را کند نموده و تا حدی بتواند مسیر پیشرفت بیماری را مختل کند. هرچند هنوز هم در مورد نوع تمرینات، اختلاف نظرهایی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی تناوبی به مدت 6 هفته بر کیفیت زندگی و مقیاس ناتوانی جسمانی بیماران مبتلا به MS صورت پذیرفته است. مواد و روش­ها: بدین منظور 25 بیمار زن مبتلا به MS با مقیاس ناتوانی جسمانی خفیف تا متوسط (6-5/1 :EDSS)، ‌میانگین مدت بیماری                          سال و میانگین 25/8±7/27 سال به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (15نفر) و کنترل (‌10 نفر)‌ تقسیم شدند. پس از انجام پیش آزمون، گروه تمرین به انجام پروتکل تمرینی پرداختند و جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون t وابسته و مستقل استفاده شده است. یافته­ها: نتایج تحقیق، حاکی از بهبود کیفیت زندگی و میزان ناتوانی جسمانی با تمرین تناوبی بود اما این تغییر معنی­دار نبود. بحث و نتیجه­گیری: از آن جایی که هر گونه بهبود و یا تخفیف بیماری در این بیماران حایز اهمیت است، پیشنهاد میشود تمرینات هوازی منظم در کنار حمایتهای اجتماعی، روانی و درمان دارویی جهت بهبود کیفیت زندگی و میزان ناتوانی جسمانی در بیماران MS  با شرایط عود-بهبود و با ناتوانی جسمانی خفیف تا متوسط استفاده شود.